نمیدونم چی بگم...هر چی بخوام بگم تو میدونی...بدون اینکه نیاز به حرف زدن داشته باشم..بدون اینکه نیاز به تمرکز کردن داشته باشم میتونم باهات حرف بزنم...از همه کس بهم نزدیک تری...هروقت احساس کردم کسی رو ندارم و تنهام...یهو اومدی تو فکرم و بهم آرامش دادی...خیلی با معرفتی..این همه ناراحتت کردم اما بازم دستمو گرفتی و بلندم کردی...شرمنده ام...سعی میکنم بنده خوبی باشم برات...خدایا عاشقتم...هدایتم کردی ..کمکم کردی...همیشه کمکم میکردی اما من یا فراموش میکردم یا نمیفهمیدم...قربون مهربونیت برم...قربون قدرتت برم...تازه فهمیدم این همه مدت تو رو داشتم و کنارم بودی...24 سال گذشت...هیچوقت تنهام نذاشتی اما من بی معرفتی کردم...منو بخشیدی باز و کنارم موندی...ازت ممنونم...خدایا ممنونم...بهت ایمان دارم....

واقعا باید گفت : الله اکبر...